Widok prezbiterium kościoła św. Elżbiety we Wrocławiu od wschodu – blask historii

Kościół św. Elżbiety we Wrocławiu przez stulecia ulegał licznym katastrofom budowlanym, lecz staraniem mieszkańców zawsze odzyskiwał swój blask. Porównanie wystroju wnętrza świątyni z 1925 r. ze stanem obecnym obrazuje skalę zmian, jakim poddano kościół na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Zniknęły m.in. dziewiętnastowieczne polichromie ścienne oraz malowidła barokowego ołtarza głównego, które wymieniono na współczesne obrazy.

Widok sakramentarium w prezbiterium kościoła św. Elżbiety we Wrocławiu

Sakramentaria powstające powszechnie w czasach średniowiecznych pełniły rolę oprawy miejsca przechowywania Najświętszego Sakramentu. Przyjmowały postać niszy w ścianie zamkniętej kratą, bądź bardziej okazałych konstrukcji architektoniczno-rzeźbiarskich. Powstałe w 1455 r. w kościele św. Elżbiety sakramentarium należało do najokazalszych zabytków tego typu na Śląsku, obok tych z wrocławskich kościołów św. Marii Magdaleny czy NMP na Piasku oraz bazyliki w Strzegomiu i fary w Ziębicach.