To zeszyt, do którego wpisywane były nierozwiązane problematy i zagadki matematyczne. Niektóre z nich były bardzo poważnymi zagadnieniami, tworzącymi czasami nowe kierunki w nauce, inne miały charakter rozrywki umysłowej. Nowa księga szkocka jest kontynuacją Księgi szkockiej tworzonej we Lwowie podczas towarzyskich spotkań matematyków w kawiarni o nazwie Szkocka. Przeniesiona została na grunt wrocławski przez prof. Hugona Steinhausa, a pierwszy wpis pochodzi z 1946 r. Za rozwiązanie problemów można było otrzymać nagrodę, np. tabliczkę czekolady od Edwarda Marczewskiego lub pięciodaniowy obiad fundowany przez Stanisława Hartmana. Ostatnie wpisy zostały naniesione przez Kazimierza Głazka w 1987 r. Obecnie Nowa księga szkocka zawiera dziewięćset sześćdziesiąt pięć wpisów. Jest przechowywana w Bibliotece Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego.