Pierwsze projekty dla krematorium Max Berg stworzył prawie równolegle z projektowaniem Hali Stulecia w 1912 r., współpracując z młodym wrocławskim architektem Albertem Kempterem. Krematorium miało być również monumentalną budowlą na planie centralnym, zależnie od wersji projektowej, w kształcie koła lub kwadratu, wykonaną w nowoczesnym materiale żelbecie. Berg zabiegał o realizację tego projektu przez wiele lat aż do roku 1924, wielokrotnie modyfikując swoje koncepcje. Początkowo przeszkodził w tym wybuch pierwszej wojny światowej, a później opór urzędników miejskich. Dopiero w latach 1925–1926, już po odejściu architekta z Wrocławia, wybudowano krematorium według projektu Richarda Konwiarza. Max Berg pragnął stworzyć swoisty Gesamtkunstwerk, dlatego też zaangażował do współpracy wybitnego wiedeńskiego malarza Oskara Kokoschkę, który miał być autorem monumentalnego fresku we wnętrzu kaplicy. Artysta był na tyle zafascynowany ideą wystroju plastycznego krematorium, że stworzył również własne koncepcje architektoniczne utrzymane w duchu ekspresjonistycznym.